APRIL

Brr..de winter komt eraan!  

De laatste tijd zijn de temperaturen iets frisser. (Wees niet bang, het is nog steeds tussen de 20 en 30 graden, en af en toe zelfs warmer.) Maar toch...vergeleken met de afgelopen maanden voelt het zelfs voor ons als Nederlanders fris en trekken we steeds vaker een trui aan. Ons werd verteld dat het regenseizoen eind februari/maart wel voorbij zou zijn, maar door de afgelopen weken heeft het nog regelmatig geregend. Vooral de muggen vinden dat leuk. Naast enkels en voeten (50-60 muggenbulten per keer) zijn ook ellebogen favoriet. 

De afgelopen maand zijn we weer lekker bezig geweest met onze dagelijkse bezigheden. Guarderia in de ochtenden, woensdag- en donderdagmiddag  de tante helpen om alle peuters te wassen, op bed te leggen en helpen met de was doen. Dat is best een klusje, om voor 7 peuters alle kleren te wassen en op te vouwen. De andere middagen zijn we bezig met een nieuw vertaal klusje of helpen we met huiswerk in de bieb.

Ook hebben we de afgelopen weken de inventaris afgemaakt. Een hele klus. We zijn alle huizen, kantoren en gebouwen die van CDE zijn bij langs gegaan om alle codes van de meubels te noteren. Maar dat hebben we gelukkig nu af. En precies op tijd! Ze hebben de inventarislijst nog nooit eerder nodig gehad, maar precies deze week vroeg de overheid erna!

De afgelopen weekenden hebben we allerlei leuke dingen gedaan:

Zaterdag (06-04-2019)

Janne en ik zitten al weken te zeuren over dat we zo'n zin hebben om naar de kapper te gaan. Toen ik er vandaag weer over begon en tegen Janne zei: 'Kan jij mijn haar niet knippen?', antwoordde Janne daarop enthousiast: 'Ja hoor, ik pak zo de schaar.' Dus een stoel en spiegel naar buiten en daar ging de schaar. We hebben elkaar een kleine make-over gegeven. En ik moet eerlijk zeggen dat ik nog nooit een kappersbeurt gehad heb met zo'n mooi uitzicht! We zijn er allebei zonder gekke knipsels vanaf gekomen (op een gat in Jannes shirt na...)

Zaterdag (13-04-2019)

Vrijdag (12-04) was het in Bolivia kinderdag. De kinderen hadden allerlei leuke activiteiten op school en kwamen terug met ballonnen, kleine cadeautjes en zakken snoep. De eigenaresse van het zwembad in het dorp had vanwege kinderdag heel CdE uitgenodigd om gratis te komen zwemmen! Een van de jongetjes uit CdE vertelde dat hij hiervoor gebeden had, hij was zo blij, toen hij hoorde dat we naar het zwembad gingen.

Dus zaterdagmiddag na de lunch werden de bus en de 2 grote auto's volgeladen met ALLE kinderen (van 8 mnd - 18 jaar) en medewerkers. Alle opblaasbootjes gingen op het dak en met de muziek  door de speakers gingen we met z'n allen de berg af!!

We hebben de hele middag met z'n alle genoten van het tropische zwembad met glijbanen. Zo grappig om te zien dat de kinderen geen zwembaden gewend zijn. Toen Janne en ik vrolijk van de hogere glijbaan afgingen stonden er een paar grote jongens naast... ze durfden niet, want ze waren nog nooit van zo'n hoge glijbaan geweest. In Nederland zou dit onvoorstelbaar zijn. (Uiteindelijk zijn de meesten er wel afgegaan hoor!)

Aan het eind van de middag was het weer tijd om terug naar huis te gaan. Janne en ik hielpen om alle kleintjes te douchen en in de luiers en kleren te hijsen. Toen iedereen eenmaal gedoucht en aangekleed was, werden alle auto's weer volgeladen en reden we terug naar huis. We waren nog geen 5 minuten onderweg of de meesten lagen heerlijk te slapen. Een vermoeide maar hele gezellig middag!! 

Zaterdag (20-04-2019)

Vorige week kregen we opeens een mooie uitnodiging in onze handen gedrukt. Een bruiloft! Een van de tante's ging trouwen en een andere tante nodigde ons uit (zo gaat dat hier blijkbaar). 

Dus vandaag was het zover. Op de uitnodiging stond dat de ceremonie om 14.00 uur zou beginnen. Toen we ernaar vroegen vertelde de bruid dat het waarschijnlijk 15.00 uur werd, en iemand anders zei: 'Ga maar van 16.00 uur uit.' We namen om 15.00 uur een taxi naar beneden en  toen we eindelijk de kerk hadden gevonden waar de bruiloft plaatsvond waren we net te laat...ze waren al getrouwd. (Komen we een keer op de Boliviaanse tijd...) Ze gingen net naar buiten om een stukje te wandelen en zouden waarschijnlijk over 2 uur terugkomen. Hmm...zijn we daarvoor helemaal gekomen! Gelukkig viel de 2 uur mee en waren ze na een half uurtje terug. 

We wisten niet zo goed hoe een Boliviaanse bruiloft gaat, maar gelukkig waren tio Mauricio en tia Andrea er ook. Zij wisten alleen ook niet hoe het precies ging, want ze waren geen plattelandse bruiloften gewend, haha! De kerk was heel erg klein en lang niet iedereen kon erin. De mannen en vrouwen zaten gescheiden in de kerk.  Er waren heel erg veel traditionele Boliviaanse vrouwen (zwarte lange vlechten en  een grote rok aan). En er was harde traditionele muziek. Wij keken onze ogen  uit.

Maar de bruiloft gasten keken ook hun ogen uit. 4 lange blanke mensen (we waren namelijk samen met 2 andere vrijwilligers uit de VS), verschillende mensen stootte elkaar aan  en wezen naar ons. We stonden in de ingang van de kerk omdat het vol was met familie en vrienden. Eigenlijk was iedereen uitgenodigd om te komen.  Verschillende mensen kwamen naar ons toe om te vragen of we niet vooraan wilden zitten, er was nog een bankje vrij namelijk.

Toen we uiteindelijk maar besloten om te gaan zitten, was de voorganger net met zijn woordje begonnen. Hij was even afgeleid en er begonnen wat mensen voor ons te klappen. Het bleek dat er vooraan ook helemaal geen bankje vrij was, dus verschillende mensen stonden op zodat wij konden zitten. De ceremonie ging echt om z'n Boliviaans: een grote improvisatieshow. Toen vroegen ze ons of de 'gringas' (wij) nog een woordje wouden doen... oke, help! Verschillende mensen zeiden tegen ons: 'Ja, ga naar voren!' 'In het Engels!' Gelukkig hielpen tio Mauricio en tia Andrea ons uit de brand en deden een woordje namens CdE. 

Toen zei de dienstleider dat het tijd was om te eten.  (16.00 uur...lunch? diner?) Iedereen kon met zijn bord naar buiten. Onder een zeiltje zaten wat vrouwen in grote pannen soep te koken. Ook tio Mauricio en tia Andrea snapten het niet meer...'Bord? Moesten we een bord meenemen dan?' Ach we wachten wel en blijven gewoon zitten. Er kwamen al verschillende mensen naar ons toe om eten aan te bieden. Ook werden er 3 flessen frisdrank gebracht. Haha we werden wel goed verzorgd!

Tio Mauricio en tia  Andrea moesten nog naar onze eigen kerk, dus  we besloten maar om mee te gaan en later terug te komen. Want het duurde nog wel uren en het was warm! Toen we na een paar uur terugkwamen waren ze net het bruidspaar aan het feliciteren. De bruid en bruidegom kregen allebei geld op hun kleding gespeld. Het is een traditie om als cadeau geld te geven en dat op de kleding te spelden, dus deden wij dat ook maar. Toen we klaar waren met feliciteren kregen we allemaal bloemblaadjes over ons heen gegooid en kregen we wat te drinken en een soort Boliviaanse popcorn. Toen we de kerk uitliepen kregen we nog van andere mensen wat extra popcorn...want ja...we blijven ten slotte gringas...

Zo leuk en bijzonder om dit soort momenten hier ook mee te maken. Dat is toch heel anders dan in Nederland! Weer een hele ervaring rijker. Ik heb me nog nooit zo 'gringa'  gevoelt. Het voelde bijna alsof er meer aandacht was voor ons dan voor het bruidspaar! 

Geldproblemen

Naast alle leuke dingen is het niet altijd feest hier, afgelopen week werden de zorgen over geld met iedereen gedeeld. Het idee werd geopperd om met z'n allen een dag te vasten en te bidden. Dat hebben we afgelopen dinsdag dus gedaan. Geen ontbijt en i.p.v lunch hebben we met z'n allen gebeden en liederen gezongen. De rijst 's avonds heeft nog nooit zo lekker gesmaakt!    In eerste instantie was het idee om tijd te nemen om te bidden voor financiën, maar maandag kregen we opeens te horen dat door een donatie er weer geld is voor de komende 2 maanden, wauw! God voorziet al meer dan 26 jaar in Casa de Esperanza en dat zal hij ook blijven doen!  Dinsdag hebben we dus vooral de tijd genomen om God te bedanken dat hij zo voorziet!

Nou dat waren onze belevenissen van de afgelopen maand weer, misschien wel een van de laatste blogjes... Na een lekker lang weekend (vrijdag vrij vanwege goede vrijdag), gaan we morgen weer aan de slag!

(Zie foto's en video's voor alle beelden)