De tijd vliegt!

Het einde van onze 8 maanden Bolivia komt nu wel heel dichtbij... :(

Wat gingen de afgelopen maanden snel! Maar stiekem soms ook wel weer zin om weer terug te gaan naar Nederland. 

We hebben drukke weken achter de rug. We zijn begonnen met het digitaliseren van verschillende documenten, een hele klus! Eerst moeten alle documenten genummerd worden, daarna moeten van alle documenten een foto gemaakt worden en als laatst moeten ook die foto's op de computer weer genummerd worden. En dat van ongeveer 70 mappen vol met documenten...gelukkig zijn we al een heel eind. 

Of tenminste...we waren...totdat iemand (ik noem geen namen..) (kugh Janne kugh) van de  week op het verkeerde knopje drukte...dus hopen dat al ons zwoegen niet voor niets is geweest en alles weer terug gevonden kan worden. Ondertussen gaan wij vrolijk verder met de documenten die nog moeten. 

Janne is 2 weken geleden voor een paar dagen naar Rurrenabaque geweest, ook wel de poort naar de jungle genoemd. Ik vond het wel lekker om een paar dagen alleen thuis te zijn, dus ze ging alleen met een kennis van een bekende. Ik ging lekker alleen aan het werk. Het was een beetje behelpen, maar is helemaal goedgekomen. 

Toen ze, na een paar dagen weer thuis was, dook ze direct haar bed in, waar ze een paar dagen is gebleven. Ze had koorts  gekregen en was goed ziek. We zijn zelfs nog eventjes naar het ziekenhuis geweest, maar gelukkig waren het geen enge ziektes (wij dachten even aan dengue) dus konden we aan het eind van de dag weer naar huis. Ik was blij toen Janne weer beter was zodat we weer gezellig samen aan het werk konden. Ze voelt zich weer helemaal de oude, gelukkig! We zijn weer een hele ervaring rijker in het Bolivaanse ziekenhuis. 

Afgelopen dinsdag hadden we de oudste meiden uitgenodigd bij ons thuis. We hebben gezellig met z'n allen 'haarfrumels' genaaid en  muziek geluisterd. Zodra de stofjes om tafel kwamen begon iedereen te graaien voor het leukste patroontje en voor dat we het wisten had iedereen z'n broekzakken vol. Oeps...dat was niet de bedoeling...gelukkig hebben we daarna de stofjes gewoon verdeeld en kon iedereen aan de slag en kwamen er allerlei leuke creaties tevoorschijn.

Onze laatste week in Casa de Esperanza is nu echt aangebroken. We zijn begonnen om in alle huizen nog 1 keer voor het laatst te avondeten. Langzaam komen de 'laatste-keer-momentjes.' Laatste keer eten in de huizen, laatste keer naar de kerk, laatste keer naar Caranavi, enz. Wat dat gaan we dat allemaal missen! 

Maar voor nu gaan we nog een week genieten van alles hier!