Week 2

23 oktober 2018 - Caranavi, Bolivia

We zitten alweer 2 weken in Casa de Esperanza! We beginnen ons steeds meer thuis te voelen hier :)

De afgelopen week hebben we weer allerlei klusjes gedaan, we hebben de taken goed verdeeld. Mijn taak was om 's ochtends te helpen bij de kinderopvang voor de kindjes die nog niet naar school gaan. En 's middags helpen in de bibliotheek.

In de bibliotheek kunnen de kinderen huiswerk maken of krijgen ze extra begeleiding. Ik heb een poging gedaan om een paar kinderen hun naam te leren schrijven, maar dat is nog wel erg lastig om uit te leggen!! (Helemaal met die moeilijke namen hier die ik niet eens uit kan spreken 😁). Ook hebben we rekensommetjes gemaakt en letters en klanken geleerd.

Donderdagochtend hadden ze extra hulp in de keuken nodig. Wortels, tomaten, bananen, rode biet, ui, aardappel. Alles moest in kleine stukjes gesneden worden. Ook moest ik 110 eieren frituren. Wat een klus voor een heel kindertehuis! En helemaal met de hitte!! Maar we hebben heerlijk gegeten met z'n allen. 

De kinderen wonen verdeeld over 6 units. 'S avonds hebben we bij verschillende units gegeten. Erg leuk om de tantes en kinderen zo wat beter te leren kennen.

Zondag na de kerk wouden we graag wat boodschapjes doen in Caranavi. We kregen uitleg over hoe we dat het beste konden doen. En een van de jongens uit het jongenshuis hielp ons op weg.

We gingen langs verschillende kraampjes voor wat koekjes, cola en fruit. Een hele bezienswaardigheid voor de bevolking! Toen we ergens wat zaten te eten keken mensen die langsliepen en zeiden: 'Kijk! Gringas!' Haha.

De luifels van de kraampjes zijn hier trouwens ook niet gemaakt voor lange hollanders. Toen ik mijn hoofd stootte konden de mensen die zaten te kijken hun lach niet inhouden. Echt heel grappig om te zien.

Toen we alles hadden moesten we nog weer met de taxi omhoog naar het kindertehuis. Maarja, welke taxi is nou betrouwbaar?! We hadden een hele uitleg gekregen van tevoren en hadden de plek gevonden waar de juiste taxi zou staan, een witte. Nou alle taxis zijn dus wit hier... We vroegen wat mensen op straat om hulp en uiteindelijk zijn we ergens ingestapt. Eenmaal onderweg waren ze met de weg bezig en liep de chauffeur zomaar weg! Oeps... Maar gelukkig kwam hij na een tijdje weer terug en heeft ons veilig in CdE gebracht. Het was niet de taxi die ze van te voren aan ons hadden uitgelegd, maar we zijn er gekomen, haha!

De kinderen waren weer film aan het kijken dus wij keken daarna lekker mee (zie foto's).

Deze week hebben Janne en ik de taken weer omgedraaid. Nu help ik 's ochtends bij de kledingopslag en 's middags bij de unit met de kleine kinderen. Dus we kunnen weer lekker aan het werk!

Foto’s

4 Reacties

  1. Marco Schilder:
    23 oktober 2018
    Leuk om weer iets van jullie te horen. Goed om te lezen dat jullie al meer gewend raken.
    Wat een nieuwe en spannende ervaringen Gringas!!
    Veel succes met het Spaans, koken en wat jullie allemaal kunnen doen.
    Veel zegen gewenst en vele groetjes aan de kinderen. Nog een dikke knuffel voor José.
    Dios te bendiga
  2. Marieke Geerds:
    24 oktober 2018
    Hoi Tamar. Leuk om te lezen. Nogmaals gaaf dat je dit doet en kunt doen. Ik ben stoer op je..... Zegen en cuidado con tu cabeza😉
  3. Marieke Geerds:
    24 oktober 2018
    Ha Tamar,
    de kop is eraf, de eerste (moeilijkste?) weken heb je gehad! Fijn dat je je steeds meer thuis begint te voelen.
    Leuk om je verhalen te lezen om zo een beetje een idee te krijgen hoe het daar is, echt een wereld van verschil met Nederland!
    Lieve Tamar, zet em op!
  4. A Van Pijkeren:
    24 oktober 2018
    Hey Lieverd... goed om te lezen dat het goed met jullie gaat! Vooral genieten van alles wat je doet en meemaakt. Kus Alieda